Vintersonate

Tett inntil deg, septemberkveld.

Ljoset, glødande svann.

Havet omfamna soleglad

mot himmelkvelven si rand.

 

Saman i mørket, oktobernatt.

såg Mjølkevegen sitt far.

Månen dykka i blånen ned,

stjerneskot fall, eit til kvar.

 

I armane dine, novemberdag.

Kvitrosa låg over enger.

Krystallar dekka blad og blom,

på bakken fanns englevenger.

 

Ta handa mi, desembergry.

Skyer slepp snøfnugga fri.

Fredfullt flyg dei ned til jord,

smeltar mot bringa mi.

 

Hald meg vart, skymingstid.

Stryk over panna mi, mildt.

Syng voggeviser, gjev meg di røyst,

hjå deg eg søv so stilt.

 

Spel songen på Spotify